دلت می خواهد بهترین بودن های دنیا برایت  باشد !

دلت از داشتن بدهای بودن های دنیا بیزار می شود!

یادت میرود! 

اری یک لحظه یادت میرود که بدتر از بد هم وجود دارد!

هی فلانی شاید زندگی همین باشد....

                                                                 (حنا)

بوی نم

بوی دیوار!

بوی کاه گل آبخورده

بوی دود

بوی معنای یک ده!

بو ی گل کوهسار

بو ی علف سبز بهار!

بو ی مهر یک مادر

بوی شوق یک کودک!

بو ی صداقت باران

بوی شهامت یک سرباز

میان آن کوه

تا پاسداری کند آن ده را!

تا بیدار باشد

شاید آسوده سر بگذارند روی بالش مردم آن ده.....         

                                                                   (حنا)

بودا! تو گفته ای که در این هستی پلید

غیر از دروغ و رنگ و ریا و فریب نیست!

گفتی که در سراب فریبنده حیات

جز رنج و درد هیچکس را نصیب نیست!

گفتی که زندگی شبح مرگ موحشی است!

افسانه ای است پر از فریب و پر از دروغ

رخشنده مشعلی است فرا راه آدمی!

اما گرفته است ز رنج و زغم فروغ

گفتی...

که شادکامی سرمایه غم است!!

                                                   (شریعتی)

با من بساز برای لحظه ای!

این کافیست تا خود را به دستانت بسپارم!

این لحظه ای به تو سپردنم ،مرا بس است!

مثل ابراهیم که خود را به تو سپرد...

آتش از برایش گلستان...

گلستانم نباش!

اما نگذار هم در اتش نگفتن هایم از تو بسوزم!

باتو

بی تو...

هر دو صورتش با سپردن حل خواهد شد!!

اگر نسپارم خود را به  تو !

پس چگونه در آتش جانم ،

از بهر قهر تو  دوام بیاورم؟؟

بگو چگونه....؟؟                         (حنا)