باید میدیدمت آری تورا!

از درزهای میان دیوار

از همان میله های تنگ در تنگ زندان

باید تورا میدیدم و دوباره با تو اشنا میشدم

ودوباره به تو میرسیدم!

باید میدیدمت و دوباره میگریستم

و گاه از ترس از دست دادنت

لبخندی هولناک برلبان خود نقش میزدم ...

باید تورا میدیدمت و

از میان کوچه های بن بست عبور میدادم

تا دوباره به خود من برسی!!

                                             (حنا)

تمام شعر هایم بدون قافیه اند !

رخی برای کشیدن ندارند!

بیا و قافیه تمام اشعارم باش...

                                                               (حنا)