وقتی چشمان کسی را دوست داری

یعنی غم و دلواپسی را دوست داری!!

دلواپسی دست دیگری او را بچیند

انگار سیب نارسی را دوست داری.....

                                                              (حنا)

باز من ماندم و خلوتی سرد

خاطراتی زبگذشته ای دور

یاد عشقی که با حسرت و درد

رفت و خاموش شد در دل گور                 

                                                               (فروغ)

باز عمر هامان میگذرد

باز تولدی دیگر

                               (حنا)

وقتی در دوران بچگی به سر میبری در خیالت به سوی بزرگی پرواز میکنی و گاهی آرزوهات رو با صدای بلند بیان میکنی.....( بزرگ  که بشم .....)

وقتی بزرگ شدی بازم میری سراغ خیال بچگی که ای کاش،ای کاش بزرگ نمیشدم!ای کاش بچه ای بیش نبودم !اما ایندفعه فقط در خیالت با خود خود خودت حرف میزنی...!

اره ببین که چطور فاصله میفته بین ان ارزوی دیروز و این ارزوی امروز.... وای از فردا!

                                                         ای کاش...

رواست که در بر اگر می طپد کبوتر دل

که دیده در ره خود تاب و پیچ دام و نشد...

                                                          (حافظ)

چطور است که ما اینجا عرق میریزیم و زندگیمان اینست،

و انطرف دنیا عرق می خورندو زندگیشان آن!!

نفهمیدم اشکال در نوع عرق است یا در نوع ریختن و خوردنمان!!!!!!

                   (شریعتی)

کاش اعداد را همه طوفان ببرد

پخش شوند، نیست شوند،  محو شوند...

چه تلخ شد مزه ی شیرین شمردنشان!

کم کم فراموشی می آید سراغمان!

و امروز اعداد محو شدند در صحنه ی روزگار...

تا کی شمارش... شش ،پنج،چهار، سه،دو،یک!

طوفان نمی آید!

فراموشی می آید!

شش،پنج،چهار،سه،دو،یک!

شاید این جمعه بیاید......

                         شاید!!!!!!!

ای امید دل من  ای سفر کرده من توبیا

ای که وعده دادی گر بروی باز میایی تو بیا

ای که قبل رفتنت آب بود ، ماهی بود

ای که بعد رفتنت آبی نیست که ماهی باشد

                                                       توبیا .....

نه نمیدانم که ازاین تا ان چقدر فاصله هاست!

کاش باورم میشد باورت را...

نه نمیدانم که ازاین تا ان چقدر فاصله هاست!

کاش همان غیبت صغری بس بود تورا...

افسوس که نمیدانم که از ان تا این چقدر فاصله هاست!

چه بسیارند کسانی که همیشه حرف می زنند بی انکه چیزی بگویند

و چه کم اند کسانی که حرف نمی زنند اما بسیار می گویند....

     ( د کتر  شریعتی)

من باورش کردم که کلبه احزان...

این را حافظ بارها در هوای خیالش خواند و خواندو خواند...

و جایی در همین نزدیکی در همان کتاب خویش چنین نوشت

کلبه احزان روزی گلستان می شود غم مخور!!! 

حافظ زمان کجایی که غم ندانستن کلبه ام را سوزاند!

مگر نمی گویند تا شقایق هست زندگی باید کرد پس چه شقایق هایی که در دامن صحرا می رویندو به خود می پیچند و باز هیچ نصیب ما می شود!

از انسانها غمی بدل مگیر ُ

زیرا خود نیز غمگینندُ باانکه تنهایند ولی از خود  میگریزند

ُزیرابه خود ُعشق خود و به حقیقت خود شک دارند!!

پس دوستشان بدار اگر چه دوستت نداشته باشند...

( شریعتی)

 اندیشه کن  به این همه ارزو...

روزی علی (ع) فرمود آرزوها را کم کنید...

چقدر سخت شد فهمیدن سخنش و چه لذتی دارد غرق  شدن در  کلمه ی (آرزو)...

اندیشه کن...

آنقدر گریه کن که فقط اشکها باقی بمانند نه تو!

اگر فقط اشکها باقی بمانند آنگاه خدا با پای خودش خواهد آمد...

                                  (مسیحا برزگر)

مجازات ها در راه...

فلک آماده تنبیه تو شایدم من

قرار نبود کسی دلش برای کسی بسوزد...

قرار نبود که تو از من بی خبر باشی و من نیز همچنین...

بهشت نام آن باغی که هست نیست!

بهشت نام باغی است که دلهای  بهشتی به یاری هم میتوانند بسازند!

و چه رنجی است لذتها را تنها بردن!

وچه زشت است زیباییهارا تنها دیدن!

و چه بدبختی آزار دهنده ای است تنها خوشبخت بودن.........

                                            (شریعتی) 

شب که شد ماه را بنگر

                   حرف دلم را با تو خواهد گفت....

یه چیزی گفت یه رازی گفت یه حرفی زد....!

لالا لالا گل نازم بخواب مرجان بخواب جانم !

لالا لالا بگو با من بگو رازت بگو حرفت بگو جانم ....!

لا لا لالا لالالا  لا لالا لالالالالالالالالالالالالالالالا..............................

بزار یه رازی رو بگم ....خیلی وقته دیگه اون یه نفر ...

دیگه نه شبی نه حرفی نه رازی ...! لالا لالا